گیرایی لنت ترمز و دیسک چرخ

به طورکلی، اکثر کمپانی‌های خودرو سازی از مواد مشابه در ساخت لنت ترمز استفاده می‌کنند. لنت‌ها اصولاً از الیاف (Fibers) ، پرکننده‌ها (Filers)، اصلاح کننده‌های اصطکاک (Friction Modifires) و رزین‌های اتصال دهنده (Resin Binders) ساخته شده اند. اما نوع مواد بکار رفته که گیرایی لنت ترمز را تعیین می‌کند و درصد استفاده‌ی آنها در هر بخش اسراری است که نزد شرکت‌های مختلف محفوظ است.

الیاف قسمتی از لنت ترمز است که استقامت (Strength)  لنت را بوجود می‌آورد. الیاف بدون آزبست البافی هستند که از مواد آلی (NAO) تشکیل شده اند موادی هستند که در ساخت الیاف طبیعی و مصنوعی بکار رفته در لنت مورد مصرف قرار می گیرند.

پر کننده‌ها موادی هستند که برای بالا بردن مقاومت لنت‌ها در برابر خوردگی و سایش به کار می‌روند. این مواد ممکن است از دامنه وسیعی از مواد طبیعی و معدنی تهیه شده باشند. پودرهای انواع فلزات، پودرهای اکسید اکثر فلزات و پودرهای سرامیک، از جمله مواردی هستند که برای بالا بردن مقاومت سایشی انواع لنت‌های ترمز در دماهای بالا و از دست ندادن خواص اصطکاکی آنها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

آلومینیوم، روی، سولفات فلزات و گرافیت از جمله موادی هستند که به عنوان اصلاح کننده‌ها بکار می‌روند .

رزین‌های اتصال دهنده نقش حیاتی و بسیار مهمی در ساختار لنت دارند. مواد تشکیل دهنده لنت ترمز در صورت بکار بردن رزین بد در فشار و دماهای بالای ترمز گیری از هم جدا و متلاشی خواهند شد. بنابراین رزین‌ها برای برقراری سطح تماس مناسب لنت‌ها باید از کیفیت خوبی برخوردار باشند. استفاده از رزین های آلی با خواص عالی از عوامل گران شدن قیمت لنت می‌باشد.

نلازم به ذکر است که نحوه رانندگی هر مصرف کننده در تعیین نوع لنت و میزان عمر آن بسیار موثر است.

لنت‌های بدون آزبست ارگانیک NAO

در ساخت لنت‌های بدون آزبست از الیاف مصنوعی شیشه، الیاف آرامید (الیافی که جایگزین آزبست شده و در صنایع فضایی و نظامی کاربرد فراوان داشته و دارد) و الیاف ارگانیک ( آلی) طبیعی استفاده می‌شود. این مواد برای تقویت مواد تشکیل دهنده‌ی لنت بکار می روند و به عنوان مواد اصلاح کننده به صورت ارگانیک و یا غیر ارگانیک به ساختار الیاف لنت اضافه می‌گردند. مواد اصلاحگر لنت در واقع برای بالا بردن قدرت ترمز گیری و گیرایی لنت ترمز به آن اضافه می‌گردد.

لنت‌ ترمز ارگانیک در بسیاری از خودروهای امروزی بکار برده می‌شوند و به‌دلیل داشتن ساختار نرم بیصدا هستند. از این نوع لنت در ماشین آلات صنعتی نیز استفاده می‌شود که بی صدا بودن آنها علت اصلی این انتخاب می‌باشد. اما این لنت‌ها به دلیل نرم بودن و گیرایی بالا از دوام کمتری نسبت به لنت‌های نیمه متالیک و متالیک برخوردار هستند مخصوصا وقتی که قرار باشد در دماهای بسیار بالا کار کند.

البته یکی از دلایل کوتاه تر شدن عمر آنها انتقال حرارت نسبتا ضعیف است که باعث می شود حرارتشان بالا رفته و باعث کوتاه شدن عمر آن گردد. این نوع لنت برای خودروهایی که استفاده معمولی دارند و در دماهای میانی کار می‌کنند بدلیل قدرت گیرایی خوب، صدای بسیار کمی که دارند و گردو غبار کم بر روی رینگ، انتخاب خوبی می‌باشد. ولی برای خودروهایی که در ترافیک شهری تردد زیادی دارند، مانند تاکسی، ماشین‌های پلیس و ماشین‌های باری سبک انتخاب مناسبی نمی‌باشند.

یک راه برای اطلاع از اینکه در خودروی شما از لنت‌های (NAO) و  استاندارد استفاه شده است یا نه این است که لنت را با یک آهن‌ربا چک کنید، اگر لنت ترمز نسبت به آهن‌ربا عکس العمل نشان نداد یعنی در این لنت از ذرات آهن خبری نیست، این تست در بیشتر موارد جوابگو می باشد.

لنت های سرامیکی

داشتن لنت های بی سرو صدا یکی از ایده آل‌های خودرو ما می‌باشد، از آنجایی که سیستم طراحی ترمزهای خودروهای جدید به سمت کوچک کردن مجموعه کلیپر و لنت پیش می‌رود، مواد مورد استفاده در ساخت لنت‌ها نیز می‌بایست کارایی بیشتری در کم کردن صدای ناشی از عمل ترمز گیری از خود نشان بدهند. به همین دلیل شرکت‌های لنت سازی به استفاده از الیاف و پودرهای سرامیک و مواد ارگانیک مصنوعی در لنت ترمز روی آورده‌اند. لنت‌های سرامیکی از ترکیب مواد سرامیکی و مواد ارگانیک ساخته شده‌اند و به عنوان مدلی از لنت‌های (NAO) به‌حساب می‌آیند ولی می‌توانید در آنها ذرات مس و برنج را نیز پیدا کنید.

بعضی از تولید کنندگان این نوع لنت‌ها را سرامیکی می‌نامند، ولی مقدار سرامیک بکار رفته در ساختار این لنت ها بسیار پایین می‌باشد. چیزی در حدود ۱%، در نتیجه قیمت آنها پایین تر از قیمت لنت‌های سرامیکی واقعی می‌شود . در واقع تمام لنت‌های سرامیکی با هم برابر نیستند، اگر سرامیک بکار رفته بیش از اندازه باشد، صدای تولید شده در هنگام ترمز گیری با این لنت ها بیش از اندازه خواهد بود و اگر مقدار سرامیک کم باشد قدرت ترمز گیری در حد انتظار نخواهد بود.

نیمه متالیک ها SemiMetallic

متداول‌ترین نوع لنت‌های ترمز مورد استفاده در خودروهای جاده‌ایی لنت‌های نیمه متالیک می‌باشد. در واقع حدود ۶۰ % از خودروهای امروزی به صورت استاندارد از لنت‌های نیمه متالیک استفاده می‌کنند. این نوع از لنت‌ها بدلیل استفاده از عناصر فلزی در ساختار مواد آنها، این گونه نامیده شده‌اند. بیش از نیمی از وزن این لنت‌ها را ذرات آهن و استیل تشکیل می‌دهد، همچنین در ساختار آنها از مقادیر بالای گرافیت که با کک نفتی ممزوج شده استفاده گردیده است.

به دلیل وجود ذرات فلز این نوع لنت انتقال حرارت خوبی دارند و حرارت را به خوبی به دیسک انتقال می‌دهند، در نتیجه خنک‌تر از لنت‌های ارگانیک کار می‌کنند. نتیجه این نوع طراحی قدرت گیرایی ترمز در دماهای بالا می‌باشد . این خنک ماندن سیستم باعث طولانی شدن عمر این نوع لنت نیز می‌شود.

لنت های کم متال Low Metal

در لنت های کم متال در حدود % ۲۰ از وزن لنت را فلزاتی نظیر آهن و استیل تشکیل می‌دهند و قسمت اعظمآن الیاف و مواد ارگانیک و غیرارگانیک موجود در لنت های NAO ست. در این لنت‌ها از روان کننده‌های کامپوزیت به جای گرافیت استفاده می‌شود و اغلب در خودروهای لوکس اروپایی مورد استفاده قرار می گیرند. این لنت‌ها قابلیت ترمزگیری خوبی دارند ولی تولید صدا و گرد زیادی می‌کنند که معمولا بدلیل آببندی خوب خودروهای لوکس، صدایی به گوش راننده نمی‌رسد!

لنت های زینتری Sintered Brake Pads

در ساخت و تولید این نوع لنت‌ها از ذرات استیل و الیاف کامپوزیتی استفاده می‌شود و بیشتر برای مقاصد Offroad، مسابقه و هواپیما‌ها مناسب می‌باشند. در صورت استفاده بر روی خودرو‌های عادی به طرز چشمگیری قابلیت ترمزگیری را از دست می‌دهد و به چندین متر اضافه‌تر برای ایستادن نیاز پیدا می‌کنند.

این لنت‌ها برای بدست آمدن بهره مطلوب می‌بایست حتما گرم شده و به دمای لازم برسند. متاسفانه این گونه لنت‌ها دیسک‌های ترمز را شدیداً می‌ساید و عمر دیسک چرخ را چندین برابر کاهش می‌دهد، البته برای یک خودروی مسابقه طول عمر لنت فقط تا پایان هر مسابقه مورد نظر می‌باشد.